وحشتناک‌تر از این موضوع آن است که تخمین زده می‌شود بین 15 تا 20درصد از کودکان کشورهای گوناگون از اضافه‌وزن و چاقی رنج می‌برند.
هم‌اکنون بیشتر از هر چیز دیگری نیاز است که تمایل و گرایش به عکس این جریان و روند داشته باشیم و از پیشرفت این موضوع و همه‌گیری و جهانی شدنش جلوگیری کنیم. اگر به کودکانمان اجازه دهیم که اضافه‌وزن پیدا کنند و چاق شوند، در واقع تأثیر مستقیم و شدیدی بر کوتاه‌کردن عمر و زندگی‌شان گذاشته‌ایم و به آنها کمک کرده‌ایم تا هر چه زودتر و در سنین جوانی و نوجوانی زندگی را بدرود گویند.
عامل مهمی که می‌تواند به رفع و برطرف‌کردن چاقی کودکان کمک کند، شناخت و تشخیص است. ما به‌عنوان والدین کودکانمان می‌توانیم آنچه را که برای سلامتی آنها مضر است و آنها را چاق می‌کند، اجازه خوردنش را به فرزندان‌مان ندهیم و آنها را از انجام این کار منع کنیم و برای آنها حد و مرزی مشخص‌سازیم تا طبق آن عادات غذایی‌شان تغییر یابد و سلامتی‌شان به خطر نیفتد. در واقع کودکان نیاز دارند تا به‌اندازه‌ای که برای سلامتی‌شان مفید است و کمک می‌کند تا چنان که باید و شاید و به‌گونه‌ای مناسب رشد کنند، بخورند و خوردن آنها بیشتر از این مقدار به ضررشان خواهد بود.
برای عملی شدن این امر ما والدین وظیفه داریم از خط و مرز بین وزن سلامت و وزن زیاد و مفرط آگاهی و اطلاع داشته باشیم. اغلب اوقات والدین به زور غذا به کودکشان می‌خورانند چون فکر می‌کنند با خوردن هر چه بیشتر غذا، کودکشان بیشتر رشد می‌کند و زودتر بزرگ می‌شود. درصورتی که این طرز تفکر به‌شدت نادرست است و افراد بسیاری هستند که با انجام این کار سلامتی فرزندان‌شان را به خطر انداخته و حتی در مواردی باعث مرگ آنها شده‌اند.
خود کودکان بیشتر از هر کس دیگری دوست دارند که زودتر بزرگ شوند. اگر یک رژیم غذایی متعادل و خوب در اختیار آنها قرار دهیم و همچنین اجازه دسترسی و خوردن غذاهای آماده و کم‌ارزش که فقط از کالری بالایی برخوردارند و هیچ‌گونه سود و منفعتی برای بدن ندارند و باعث افزایش وزن می‌شوند را به کودکانمان ندهیم، به همان اندازه‌ای که بدن‌شان نیاز دارد غذا می‌خورند و پرخوری‌های گذشته‌شان را متوقف می‌سازند و این برنامه غذایی به مرور زمان برای آنها به یک عادت غذایی تبدیل می‌شود و به جایی می‌رسند که همان مقدار غذای مورد نیازشان را می‌خورند نه کمتر و نه بیشتر از آن.
با زور و اجبار غذا خوراندن به کودکان باعث می‌شود که آنها بیشتر به غذاهای آماده، کم‌ارزش و پرکالری مضری که دوست دارند رو بیاورند. این نوع غذاخوردن فقط به آنها یاد می‌دهد که بیشتر از حد معمول و بیشتر از سن‌شان بخورند و این اصلا به صلاح‌شان نخواهد بود. انجام این کار به مرور زمان به یک عادت غذایی برای کودکان مبدل و این روند معمولا بیشتر و بیشتر شده و به دوران بزرگسالی‌شان نیز کشیده می‌شود. گاهی اوقات وقتی والدین دقت و توجه می‌کنند و می‌بینند که کودکشان دچار اضافه وزن و چاقی شده است، تازه به فکر می‌افتند که به هر طریقی او را به وزن سلامتش برسانند و تلاش می‌کنند تا با تجویز انواع رژیم‌های غلط و نادرست و با مصرف انرژی‌های بسیار کم و ناچیز که بسیار برای کودکشان خطرناک و مضر است، درصدد بر می‌آیند تا به هر ضرب و زوری و در کوتاه‌ترین زمان ممکن فرزندشان را به وزن ایده‌آل برسانند.
انجام این کار برای کودکان خوب نیست و عوارض جانبی بسیاری را در آینده برای آنها به‌دنبال خواهد داشت. کودکانی که اضافه‌وزن دارند و چاق هستند در حقیقت به یک مقدار مشخص از کالری‌ها برای رشد کردن و بزرگ‌شدن‌شان نیاز دارند و کم‌کردن یکباره و بیش از حد این مقدار کالری مورد نیاز بدن‌شان برای رشد می‌تواند با فرایند طبیعی و نرمال رشد آنها تداخل پیدا کند و در این روند خللی ایجاد کند. در نتیجه همیشه به یاد داشته باشید که بدن انسان خصوصا کودکان به مقدار کالری مصرفی مشخصی نیاز دارد که کم و زیادکردن آن موجب بروز عوارض خواهد شد.
بهتر است که به مقدار کافی، مناسب و مورد نیاز بدن کودکانمان به آنها غذا بدهیم و بی‌دلیل مقدار کالری مصرفی مورد نیاز آنها را تغییر ندهیم. اگر کودکانمان قبلا مقدار زیادی غذا می‌خوردند، هم‌اکنون به مقدار طبیعی و نرمال به آنها غذا بدهیم زیرا با انجام این کار هم به سلامتی‌شان خدشه‌ای وارد نخواهد شد و هم اینکه وزن‌اضافه خود را به‌خوبی کم خواهند کرد و به وزن ایده‌آل و طبیعی‌شان خواهند رسید. ورزش‌نکردن و داشتن فعالیت کم نیز یکی از دلایلی است که فرزندان‌مان چاق می‌شوند زیرا نسبت به مقدار غذایی که می‌خورند، هیچ‌گونه فعالیتی ندارند و در نتیجه هر آنچه را که می‌خورند جذب بدن‌شان می‌شود و در درازمدت خود را به‌صورت اضافه‌وزن و چاقی نمایان می‌سازد. امروزه فرزندانی هم که به مدرسه می‌روند، بیشتر وقت‌شان را صرف تماشای تلویزیون و انجام بازی‌های ویدئویی و رایانه‌ای می‌کنند تا اینکه در مدرسه باشند. حتی زمانی هم که در مدرسه به سر می‌برند فقط چیزی حدود 60 تا 90 دقیقه در هر هفته ورزش می‌کنند و این مقدار فعالیت برای آنها بسیار کم و ناچیز است و در سن آنها باید خیلی بیشتر از اینها باشد.
اگر ما والدین، بیش از حد غذا خوراندن به فرزندان‌مان را متوقف نسازیم و خوردن غذاهای آماده و بی‌ارزش را از برنامه غذایی آنها حذف نکنیم و همچنین تماشاکردن بیش‌ازحد تلویزیون و بازی‌های رایانه‌ای را ممنوع نکرده و فرزندان مان را وادار به انجام فعالیت‌های بیشتر و ورزش‌کردن نکنیم، در حقیقت یک چاقی همه‌گیر را برای فرزندان‌مان ایجاد کرده‌ایم که درواقع از شدت و حدت بالایی برخوردار است و چیزی جز ضرر و به خطر انداختن جان و سلامتی‌شان دربر نخواهد داشت.
امیدواریم که همه والدین عزیز بحث چاقی و داشتن اضافه وزن فرزندان‌شان را جدی تلقی کنند و به آن توجه خاصی داشته باشند و در پی یافتن راهی مناسب و منطقی برای حل مشکل فرزندشان باشند و می‌توانند با استفاده از نکاتی که در بالا ذکر شد این معضل جدید و حاد جامعه امروز را از بین ببرند و ریشه‌کن سازند.
Articlenext.com
